Lektura i inne teksty kultury

Sprawność odbioru tekstów kultury

Wymagania (P, PP)

Sprawności komunikacyjne

Wymagania (P, PP)

1

Podręczniki i lektury szkolne

Korzystanie z podręcznika. Tekst kultury. Tradycja. Rodzaje literackie. Proza - wiersz. Rola tytułu podręcznika
i rozdziałów

Wskazuje w podręczniku tekst liryczny, epicki, pisany prozą, wierszem; rozróżnia tekst dramatyczny. Zna (P)
i wyjaśnia (PP) hasło realizm.

Czytanie wstępne. Opis i interpretacja. Parafraza

Parafrazuje tytuł. Posługuje się odtwórczo lub twórczo słowami: świat, realizm. Uczeń rozumie treść poleceń pod tekstem. Opisuje (P)
i interpretuje (PP) fotografie ze stron działowych oraz reprodukcję obrazu Vermeera Młoda dziewczyna czytająca list przy oknie.

2

Mity o stworzeniu świata

Mit. Komunikacja. Przypis. Czytanie ze zrozumieniem. Ważność pytania
o początki świata.

Korzysta z przypisu jako źródła informacji. Odtwarza (P) lub układa (PP) teksty na osi czasu. Zna (P) lub rozpoznaje (PP) personifikację i animizację.

Nazywanie dosłownych i przenośnych znaczeń. Opisywanie fotografii. Tworzenie tekstu własnego.

Relacjonuje wydarzenia samodzielnie (PP) lub korzystając z pytań pomocniczych (P). Dostrzega (P)
i porównuje (PP) elementy świata przedstawionego w kilku mitach. Redaguje tekst o cechach mitu.

3

Biblia - Stary Testament, Historia początków świata i ludzkości - jak czytać Biblię

Co to jest Biblia? Czytanie ze zrozumie­niem na poziomie dosłownym. Kompozycja. Czytanie informacyjne. Znaczenie Biblii  w kulturze. Sposób odczytywania tekstów biblijnych

Odwzorowuje (P) lub proponuje podział tekstu na logiczne fragmenty (PP). Dostrzega (P) lub wyjaśnia (PP) formę utworu. Wie, jak należy odczytywać teksty biblijne (P), podaje cechy charakterystyczne dla tekstów biblijnych (PP).

Głośne czytanie interpretacyjne. Notatka w formie rysunku i schematu. Wyrażanie opinii.

Czyta głośno (P)
lub z zachowaniem pauzowania i intonacji (PP). Streszcza dzieje początków świata, korzystając z pytań pomocniczych (P)
lub samodzielnie (PP). Wykorzystuje schemat
do przedstawienia elementów stworzenia w odpowiedniej kolejności.

1

Biblia - Stary Testament, Pierwotny stan szczęścia

Czytanie z podziałem na role. Pozycja i powinności człowieka w Raju. Komunikacja. Motyw. Symbol. Pojęcie  i motyw Edenu. Szczęście jako wartość i przyjemność.

Rozumie (P) czytany tekst, omawia (PP) elementy świata przedstawionego, odwołując się do tekstu. Wie, że Raj jest synonimem szczęścia (P), odróżnia rodzaje szczęścia (PP). Wie, co to symbol i motyw (P). Wyjaśnia symbolikę biblijną (PP). Omawia motyw Edenu w kulturze (PP).

Głośne czytanie. Wymiana wrażeń. Wskazywanie funkcji językowych i ich nazwanie.

Krótki opis miejsca, monolog wewnętrzny (P) lub rozbudowany opis miejsca i monolog wewnętrzny (PP).

1

Sztuka patrzenia: Michał Anioł Stworzenie Adam

Motyw stworzenia świata, rodowód człowieka -podobieństwa i różnice w malarstwie
i literaturze. Autor natchniony. Artysta.

Wypowiada się na temat obrazu i ustala czas i miejsce wydarzeń (P) lub nazywa uczucia postaci przedstawionych na obrazie (PP). Wyjaśnia sens obrazu, korzystając z informacji w podręczniku

Opis fresku przy użyciu zgromadzonego słownictwa. Analiza warstwy dosłownej oraz ideowej obrazu.

Zapisuje wartości ideowe dzieła (P) lub samodzielnie wskazuje miejsca znaczące na obrazie (PP). Redaguje opis miejsca i sytuacji (P) lub uzasadnia koncepcję dzieła w świetle założeń artysty (PP).

1

Biblia -Nowy Testament, Przypowieść o siewcy, Ziarenko ryżu (spoza podręcznika)

Zasada alegorii. Definicja przypowieści. Nauka moralna płynąca
z tekstu.

Rozpoznaje historie alegoryczne (P) lub wyjaśnia zasadę alegorii (PP). Wie, że poznany tekst biblijny jest przypowieścią (P)
lub podaje cechy przypowieści na podstawie poznanego tekstu biblijnego (PP).

Tytułowanie. Cytowanie. Zestawianie fragmentów różnych tekstów.

Kończy historię (P) lub kończy historię o cechach paraboli (PP).

1

Mity greckie -Dzieje Tezeusza

Mit i mitologia. Bohater mitologiczny (Heros). Prawda historyczna, fikcja literacka, fantastyka. Symbolika labiryntu. Nić Ariadny.

Wie, że omawiane utwory są mitami, odróżnia (P) mit i mitologię lub wyjaśnia (PP), czym jest mit i mitologia. Wskazuje dokonania bohatera, jego zasługi i winy (P) lub ocenia te dokonania (PP). Wie, że nić Ariadny
i labirynt to motywy symboliczne pochodzące z mitu o Tezeuszu (P)
lub wyjaśnia symboliczne znaczenie nici Ariadny
i labiryntu (PP)

Ćwiczenia leksykalne - wyrazy bliskoznaczne. Związki frazeologiczne wywodzące się
z mitologii. Tekst okolicznościowy - dedykacja.

Układa mowę do zgromadzenia (P)
lub układa mowę, odwołując się do mitu jako wzoru (PP). Poprawnie redaguje napis na pomniku. Zna (P) lub wyjaśnia frazeologizmy wywodzące się
z mitologii (PP).

1

Zygmunt Kubiak
U źródeł mitów greckich

Etapy kultury greckiej. Kolebka mitów heroicznych. Motyw morza. Pieśń o bohaterach.

Czyta wskazane fragmenty tekstu (P)
lub czyta wybiórczo (PP). Dostrzega motyw morza (P) lub wyjaśnia symbolikę motywu morza (PP). Dostrzega (P) lub wyjaśnia (PP) związek pieśni z mitem.

Czytanie ze zrozumieniem. Notatka w formie osi czasu.

Odwzorowuje (P)
lub samodzielnie wypełnia (PP) oś czasu.

1

Pieśń o Rolandzie (fragmenty)

Ideał rycerza. Prawda historyczna, fikcja literacka. Rola pieśni. Epos rycerski. Kodeks rycerski

Wie, że Roland prezentuje ideał rycerza (P) lub wyjaśnia, na czym polega ideał rycerza (PP). Zna (P) wartości typowe dla etyki rycerskiej, odwołuje się do niej, komentując zachowanie Rolanda (PP). Ocenia postać.

Wie, że Pieśń o Rolandzie to epos rycerski, podaje cechy eposu rycerskiego (PP). Sporządza kodeks rycerski. Wie, co to prawda historyczna
i fikcja literacka (P)

Plan wydarzeń. Tekst nagrobny. Słownictwo charakteryzujące postać. Sprawozdanie.

Streszcza z zachowaniem ciągu przyczynowo-skutkowego (P) lub wyszczególniając najważniejsze wydarzenia (PP). Redaguje napis nagrobny, upodabniając go do wzoru (PP) lub naśladując wzór (P). Pisze sprawozdanie
z wydarzeń przedstawionych w pieśni (P). Czynnie posługuje się pojęciami prawda historyczna
 i fikcja literacka (PP)

1

Wszystko było poezją, czyli o wspólnej kolebce epiki i liryki.
U źródeł literatury (test)

Źródła literatury. Opowieść narracyjna
i liryczne wyznanie uczuć. Motywy biblijne i mitologiczne.

Kojarzy poezję z „mową uczuć", wskazuje utwory poetyckie (P) lub odróżnia je od epickich
ze względu na narratora (PP). Porządkuje motywy ze względu na pochodzenie (P) lub wyjaśnia motywy biblijne i mitologiczne (PP)

Przekształcanie tekstu poetyckiego na prozę. Przekształcanie tekstu biblijnego na tekst
o znaczeniach dosłownych.

Przekształca tekst poetycki, stosując zapis prozą (P) lub eksponując elementy epickie (PP). Przekształca tekst biblijny na poziomie leksykalnym (P) lub zachowując znaczenie pierwotne (PP).

1

Ignacy Krasicki Bajki

Bajka. Bajka zwierzęca, epigramatyczna, narracyjna. Morał. Uniwersalizm
i ponadczasowość.

Wie, że omawiane utwory to bajki (P), odróżnia ich typy (PP). Potrafi omówić sens bajki (P), ocenia stosunek narratora do postaci (PP). Rozróżnia bajki pod względem budowy (P), nazywa zastosowane rozwiązania narracyjne (PP).

Wskazywanie cech postaci. Pouczenie.

Wylicza wady i zalety postaci (P), analizuje wady i zalety postaci (PP). Wskazuje w tekście morał (P), formułuje pouczenie (PP).

Streszcza fabułę w dowolnej formie (P) lub we wskazanej i jednolitej formie (PP)

1

Ignacy Krasicki Żona modna

Świat przedstawiony. Nadawca, odbiorca, narrator tekstu. Obyczajowość epoki oświecenia. Satyra.

Odnajduje w tekście wskazane elementy świata przedstawionego (P) lub rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Wybiera określenie narratora (P), uzasadnia swój wybór (PP). Wie, że Żona modna to satyra (P), wyjaśnia, na czym polega satyryczne ukazywanie rzeczywistości (PP).

Notatka w formie wykresu. Charakterystyka bohatera.

Tworzy charakterystykę bohatera na podstawie informacji zawartych
w tekście (P), wskazuje karykatury bohaterów (PP). Redaguje kartkę
z pamiętnika w formie prostej autoprezentacji lub podając ukryte motywy postępowania.

1

Adam Mickiewicz Zając i żaba, Żona uparta

Bajka. Morał. Neologizm. Humor

Wskazuje neologizmy (P), definiuje je (PP). Wskazuje (P) i komentuje (PP) morał. Dostrzega żart (P), wyjaśnia,
na czym polega (PP)

Wyszukiwanie sentencji. Próba adaptacji scenicznej.

Cytuje sentencje (P) lub tworzy własne (PP). Odtwarza (P) lub proponuje (PP) gesty
i ruchy sceniczne.

1

Moje zdanie jest takie - czyli warsztat dyskutanta

Dyskusja. Redagowanie zasad obowiązujących dyskutantów. Argumentowanie. Uzasadnianie. Komentowanie. Formułowanie stanowiska. Tworzenie wypowiedzi oceniającej działania bohaterów.

Wypowiada na dany temat sąd (opinię) (P), wprowadza uzasadnienie (PP).

1

Adam Mickiewicz Świtezianka

Rekonstrukcja zdarzeń. Obraz natury. Problematyka moralna. Motyw winy i kary.

Odnajduje w tekście wskazane elementy świata przedstawionego (P), rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Wskazuje narratora, określa jego wiedzę (P). Wie, że Świtezianka jest balladą (P), samodzielnie definiuje balladę (PP) Wie, że w balladzie występuje motyw winy
i kary (P), wyjaśnia motyw winy i kary (PP).

Charakteryzowanie bohaterów. Dialog
i monolog. Przestrzeń
i nastrój.

Bogaci słownictwo nazywające uczucia
i postawy bohaterów (P) lub rozpoznaje i nazywa uczucia i postawy bohaterów (PP). Układa mowę obrończą (P), prezentuje postaci (PP). Opisuje scenerię zdarzeń (P) lub wprowadza do opisu wskazówki dotyczące inscenizacji ballady (elementy muzyczne, dźwiękowe
i oświetleniowe) (PP).

2

Adam Mickiewicz Romantyczność

Konwencja romantyczna. Bohaterowie i ich uczucia. Narrator. Uczucie czy rozum? Ballada.

Łączy bohaterów fantastycznych z balladą. Odnajduje w tekście wskazane elementy świata przedstawionego (P), zestawia tekst publicystyczny
z literackim w celu objaśnienia elementu świata przedstawionego (PP). Definiuje balladę
z pomocą podręcznika (P) lub samodzielnie (PP). Określa narratora jako najważniejszy element świata przedstawionego (P), ocenia go pod wskazanym kątem (PP).

Sztuka informowania. Streszczenie ballady. Tytułowanie. Motto.

Streszcza balladę
z jednego (P) lub różnych punktów widzenia (PP). Opisuje całe zajście
w artykule prasowym (P) lub tworzy artykuł prasowy, wykorzystując subiektywne opisy sytuacji (PP)

1

Karol Dickens Opowieść wigilijna (fragmenty)

Konwencja realistyczna
i nierealistyczna. Problematyka moralna. Motywy wędrowne.

Dostrzega realistyczne
i fantastyczne elementy fabuły (P), wyjaśnia na czym polega konwencja realistyczna  i fantastyczna (PP). Wie, że Opowieść wigilijna porusza problematykę moralną (P), wyjaśnia,
na czym ta problematyka polega (PP). Dostrzega
w utworze Dickensa motywy i wątki obecne
w innych dziełach, wyjaśnia te motywy.

Czytanie głośne
i informacyjne. Wypowiedź na temat bohatera i utworu.

Czyta głośno (P) lub wybierając informacje (PP). Redaguje wizytówkę. Wypowiada się (P), wyraża opinię
na temat bohatera (PP).

1

Sztuka opowiadania, czyli jak sprawić, by nas słuchano

Kompozycja. Narracja. Wstęp, rozwój akcji, punkt kulminacyjny.

Odnajduje w opowieści wskazane człony kompozycyjne (P)
lub samodzielnie dzieli opowieść na odpowiednie części (PP). Zauważa (P) oraz wyjaśnia (PP) zmianę tempa narracji.

Opis postaci, miejsca. Relacjonowanie (opowiadanie) wydarzeń. Wyrazy bliskoznaczne.

Bogaci zasób wyrazów bliskoznacznych (P)
lub stosuje wyrazy bliskoznaczne (PP). Pisze twórcze opowiadanie 
z elementami opisu (P)
i wielością narracji (PP).

1

Bolesław Prus W górach

Narracja i narrator oraz jego pozycja wobec świata przedstawionego. Główny bohater. Akcja i jej etapy. Punkt kulminacyjny.

Wskazuje elementy świata przedstawionego (P) lub rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P), wskazuje narratorów (PP). Dzieli bohaterów na pierwszo- i drugo- planowych (P), wyjaśnia, kto i dlaczego jest głównym bohaterem noweli (PP).

Streszczenie. Notatka w formie wykresu.

Redaguje plan wydarzeń (P), wskazuje najważniejsze wydarzenia (PP). Odwzorowuje (P) lub zaznacza na osi współrzędnych (PP) zależność między czasem a napięciem akcji.

1

Bolesław Prus Kamizelka

Narracja. Narrator. Elementy świata przedstawionego. Rozwój akcji. Motyw. Nowela

Wskazuje elementy świata przedstawionego (P) lub rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P). Zna cechy noweli (P)
lub wyjaśnia, czym charakteryzuje się nowela (PP). Wskazuje punkt kulminacyjny (P)
i wyjaśnia jego rolę (PP).

Streszczenie. Wypowiedź na temat postaw bohaterów.

Odwzorowuje (P)
lub zaznacza na osi współrzędnych (PP) zależność między czasem a napięciem akcji. Wypowiada się (P), wyraża opinię
o bohaterach (PP).

1

Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem (fragmenty)

Powieść historyczna. Powieść historyczna
a naukowa praca historyczna. Ideał rycerza

Zna gatunek powieści historycznej (P), odróżnia powieść historyczną od innych typów powieści (PP). Dostrzega różnice między powieścią historyczną a naukową pracą historyczną (P), wyjaśnia, na czym polegają te różnice (PP). Wskazuje elementy świata przedstawionego (P), dzieli elementy świata przedstawionego na fikcyjne i rzeczywiste (PP). Zna (P) lub ustala (PP) motywy działania bohaterów. Wskazuje
w tekście odwołania
do tradycji kulturowej. Wskazuje wartości typowe dla etyki rycerskiej.

Napis nagrobny.

Redaguje napis nagrobny, upodabniając go

do wzoru (PP)

lub naśladując wzór (P).

1

Jeżeli chodzi o mnie...- opinia i jej uzasadnienie

Redagowanie sądów, stanowisk, opinii. Ćwiczenia leksykalne, składniowe, kompozycyjne i stylistyczne.

Z pomocą nauczyciela wykonuje polecenia wg wzoru (P) lub wyraża własną opinię, argumentuje, uzasadnia (PP).

3

Arkady Fiedler Dywizjon 303 (fragment)

Świat przedstawiony. Bohaterowie i ich postawy. Reportaż

Wymienia elementy świata przedstawionego (P) lub rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Dostrzega kontekst historyczny utworu (PP).

Dostrzega wartość literacką i poznawczą utworu (PP). Rozpoznaje i nazywa postawy życiowe, cechy osobowości i wyznawane wartości (PP). Wie, że omawiana powieść jest fantastycznonaukowa (P), odróżnia powieść fantastycznonaukową od innych rodzajów powieści. (PP).

Streszczenie. Charakterystyka. Tworzenie wypowiedzi oceniającej działania bohaterów.

Streszcza z zachowaniem ciągu przyczynowo-skutkowego (P) lub wyszczególniając najważniejsze wydarzenia (PP). Bogaci słownictwo nazywające motywy działania (P), rozpoznaje i nazywa motywy działania postaci (PP).

1

James Herriot To nie powinno się zdarzyć (fragment)

Bohater i jego świat. Charakterystyka postaci. Cechy tekstu.

Wymienia elementy świata przedstawionego (P) lub rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Wylicza cechy bohatera (P), charakteryzuje go, określając motywy działania (PP).

Zakończenie historii. Argumentowanie.

Dopisuje koniec opowieści w formie planu. Odczytuje (P) lub dobiera (PP) odpowiednie fragmenty tekstu w celu argumentowania.

1

Sławomir Mrożek Śpiąca królewna

Elementy świata przedstawionego. Aluzje i cytaty literackie. Groteska. Konwencja. Epilog

Czyta wskazane fragmenty tekstu (P) lub wypowiada się na temat wrażeń czytelniczych (PP). Wskazuje elementy świata przedstawionego (P) lub rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Wie, że utwór jest przekształconą baśnią (P), bada związek utworu z baśnią

i zastosowane deformacje gatunku (PP). Wymienia baśń, która stała się inspiracją (P), zestawia akcję obu utworów (PP). Wie, co to konwencja literacka.

Zakończenie historii (epilog).

Redaguje zakończenie (P) lub redaguje zakończenie z morałem (PP).

1

Sławomir Mrożek Artysta

Sensy dosłowne
i przenośne

Wyjaśnia związek utworu  z bajką (P), tłumaczy, na czym polega załamanie konwencji gatunku (PP). Wybiera ilustrację do tekstu (P), uzasadnia związek tekstu  z ilustracją (PP).

Streszczenie. Charakterystyka. Dialog.

Relacjonuje wydarzenia (P) z wybranego punktu widzenia (PP). Bogaci słownictwo nazywające motywy działania (P), rozpoznaje i nazywa motywy działania postaci (PP). Redaguje dalszy ciąg dialogu.

1

Andrzej Sapkowski Miecz przeznaczenia (fragment)

Realia świata przedstawionego i prawa nim rządzące. Powieść fantastycznonaukowa.

Wymienia postacie
i elementy świata przedstawionego (P), rekonstruuje świat przedstawiony (PP). Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P), rozpoznaje i nazywa zasady rządzące światem (PP). Charakteryzuje bohaterów (P), rozpoznaje i nazywa zasady ich działań (P). Wskazuje w świecie przedstawionym elementy świata rzeczywistego (P), wyjaśnia relacje zachodzące między światem przedstawionym a światem rzeczywistym (PP). Wie, że omawiana powieść jest fantastycznonaukowa (P), odróżnia powieść fantastycznonaukową
od innych rodzajów powieści. (PP).

Hasło encyklopedyczne. Przekształcanie tekstu.

Redaguje hasło encyklopedyczne (P)
lub artykuł hasłowy, uwzględniając różne opinie (PP). Przekształca tekst staropolski na współczesny.

1

Z naszego świata w świat epiki, czyli pomysł na przebój czytelniczy..

Czytanie informacyjne.

Wypowiada się na temat tekstu i obrazu (P) lub porównuje poglądy zawarte w tekście z wrażeniami wywołanymi obrazem (PP).

Tworzenie powieści.

Redaguje wątek powieściowy na podstawie propozycji (P) lub wykorzystując skojarzenia wywołane obrazem (PP).

1

Przez epicki świat (test)

Epika i jej gatunki.

Wie, że omawiane utwory należą do epiki (P), określa przynależność gatunkową tekstów (PP). Zna (P) i posługuje się (PP) słownictwem dotyczącym epiki. Wyszukuje wskazane fragmenty utworów (P), rozpoznaje świat przedstawiony (PP).

Dopisuje fragment opowiadania (P)) lub pisze fragment, kontynuując narrację utworu (PP). Przekształca tekst stylizowany na współczesną polszczyznę.

1

Liryczne wtajemniczenie

Rodzaje liryki. Podmiot liryczny, „ty" liryczne, sytuacja liryczna. Różnice między liryką a epiką. Obrazowanie poetyckie. Najważniejsze środki stylistyczne.

Zna cechy liryki (P), określa różnice między liryką a epiką (PP). Zna różne odmiany liryki (P), wyjaśnia, czym charakteryzują się różne odmiany liryki.

Praca pisemna.

Redaguje pracę zawierającą własne (P) lub cudze refleksje na temat wierszy (PP).

2

Jan Kochanowski Fraszki

Rodzaje fraszek. Sylwetka poety. Tematyka fraszek. Kompozycja utworów. Cechy gatunkowe fraszki. Środki stylistyczne. Cechy sentencji i satyry

Określa tematykę fraszek (P) lub wyjaśnia tematykę fraszek (PP). Przy pomocy nauczyciela odczytuje myśli zawarte we fraszkach (P) lub uzasadnia wypowiedzi, odwołując się do tekstu (P). Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P), wyjaśnia kompozycję fraszek (PP). Wie, że omawiane utwory są fraszkami, odróżnia rodzaje fraszek (P), wyjaśnia, na czym polegają te różnice (PP). Dostrzega sentencję
i elementy satyry zawarte we fraszkach (P), wyjaśnia, na czym one polegają (PP). Wyszukuje adresata

Czytanie głośne. Sentencja. Tekst reklamowy. Artykuł hasłowy. Wywiad. oraz osobę mówiącą we fraszce.

Doskonali technikę czytania (P), czyta utwór
z prawidłową wymową archaizmów (PP). Cytuje (P) lub peryfrazuje sentencję (PP). Redaguje tekst reklamowy, artykuł hasłowy lub wywiad.

1

Ignacy Krasicki [Święta miłości kochanej ojczyzny...]

Hymn - cechy gatunkowe. Apostrofa, antyteza, oksymoron, powtórzenie, oktawa. Utwór patriotyczny. Kontekst historyczny.

Wie, że utwór jest hymnem (P), wyjaśnia, czym charakteryzuje się hymn (PP). Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P), omawia rolę apostrofy i innych środków poetyckich (PP). Wie, że omawiany utwór jest patriotyczny (P), wyjaśnia, co cechuje utwór patriotyczny (PP). Dostrzega (P) i wyjaśnia (PP) kontekst historyczny.

Czytanie głośne. Refleksja czytelnicza   o patriotyzmie.

Doskonali technikę czytania (P) lub, czytając, dokonuje interpretacji (PP). Formułuje refleksję na temat patriotyzmu
o charakterze odtwórczym (P) lub dobierając odpowiednie fragmenty tekstu w celu wspierania własnej refleksji (PP).

1

Józef Wybicki Mazurek Dąbrowskiego

Hymn narodowy (państwowy) -okoliczności powstania, znaczenie.

Zna tekst hymnu narodowego na pamięć. Wie, w jakich okolicznościach powstał Mazurek... (P), wyjaśnia kontekst historyczny
i uwarunkowania polityczne (PP). Wie, jakie znaczenie ma utwór (P), wyjaśnia znaczenie utworu, uzasadniając wypowiedź (PP). Wie,
jak należy zachować się podczas wykonywania hymnu (P), formułuje zalecenia dotyczące zachowania podczas wykonywania hymnu (PP).

Dyskusja. Recytacja

Zabiera głos w dyskusji (P), dyskutuje z użyciem argumentów (PP). Wygłasza z pamięci tekst hymnu narodowego (P).

1

Adam Mickiewicz Do M***

Zagadka literacka. Monolog liryczny. Elementy biografii poety. Środki poetyckiego obrazowania (epitet, przenośnia, porównanie) tworzące nastrój. Rytm i muzyczność wiersza. Wiersz sylabiczny.

Zna konieczne fakty z życia poety (P) lub ustala kontekst biograficzny utworu (PP). Wie, że utwór ma formę monologu lirycznego (P) lub wyjaśnia, jaką formę ma utwór (PP). Rozpoznaje uczucia, stany psychiczne osoby mówiącej (P) lub wyjaśnia uczucia i stany psychiczne osoby mówiącej  i zauważa perspektywę czasową (PP). Zauważa lub wyjaśnia nastrój utworu. Zna cechy wiersza sylabicznego (P) lub charakteryzuje wiersz sylabiczny (PP).

Opis przeżyć wewnętrznych.

Gromadzi słownictwo nazywające uczucia i stany psychiczne osoby mówiącej (P) lub nazywa uczucia i stany psychiczne osoby mówiącej, dobierając odpowiednie cytaty (PP).

1

Caspar David Friedrich Kobieta w oknie

Rola kompozycji w obrazie. Malarskie środki obrazowania (linia, barwa, światło). Analiza porównawcza wiersza i obrazu.

Czyta tekst o dziele sztuki, selekcjonuje (P) i wybiera informacje (PP). Opisuje kolorystykę obrazu, wskazuje źródła światła (P), dostrzega sens naddany koloru i światła (PP). Zauważa (P) lub określa (przy pomocy nauczyciela) przenośny walor portretu malarskiego (PP). Porównuje dzieła ze względu na ujęcie tematu (P) lub ustala wspólną problematykę wiersza i obrazu (PP)

Opis obrazu.

W opisie posługuje się metaforami z wiersza (P) lub sam wprowadza wyrazy w znaczeniu metaforycznym (PP).

1

Cyprian Norwid

W Weronie; Burza

Aluzja literacka. Obraz poetycki. Przenośnia. Słowa-klucze. Romantyczny pejzaż. Romantyczne widzenie świata.

Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P), rekonstruuje sytuację liryczną (PP). Wie, że
w utworze występuje motyw burzy (P) lub określa burzę jako motyw (PP). Wyjaśnia znaczenie motywu burzy (PP). Wypowiada się na temat obrazu o podobnym motywie (P). Zna różne symbole i alegorie (P), analizuje przenośnie, obrazy poetyckie (PP). Szuka w wierszu słów-kluczy (P), wykorzystuje je do objaśnienia sensu utworu (PP). Porównuje osobę mówiąca w wierszu                  W Weronie z narratorem ballady Romantyczność (PP). Stara się rozpoznać postawy  i wartości (P), wyjaśnia sposób przedstawiania uczuć
i refleksji (PP). Interpretuje przy pomocy nauczyciela sensy naddane wiersza.

Opowiadanie.

Redaguje opowiadanie twórcze z wykorzystaniem wiersza Norwida.

1

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Miłość, Listy, Ogród, Ślepa, Miłość, Łzy

Liryka miłosna. „Ja" i „ty" liryczne. Sytuacja liryczna. Środki poetyckiego obrazowania. Przenośnia.

Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P), rozpoznaje i nazywa bohaterki wierszy (PP). Wypowiada się na temat wierszy (P), wyjaśnia, czym charakteryzuje się język poezji (PP). Wyjaśnia, na czym polega przenośnia (P), wyszukuje przenośnie w wierszach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej (PP).

Czytanie głośne. Opis przeżyć wewnętrznych. Opowiadanie.

Czyta tekst (P), dokonując interpretacji (PP). Bogaci słownictwo nazywające uczucia (P), nazywa je, przytaczając cytaty (PP). Redaguje opowiadanie twórcze oparte na wierszach.

1

Kazimierz Wierzyński Zielono mam w głowie

Motywy poetyckie. Symbol. Przenośnia. Rola związków frazeologicznych

Zna motywy roślinne (P), wyjaśnia, jaką pełnią funkcję (PP). Wie, że kolor ma znaczenie symboliczne (P), rozszyfrowuje symboliczne znaczenie kolorów (PP). Rozpoznaje (P) i nazywa (PP) stany emocjonalne podmiotu lirycznego. Wie, czym jest przerzutnia (P), wyjaśnia jej zastosowanie (PP)

Czytanie głośne. Korzystanie ze słownika. Przekład intersemiotyczny.

Czyta tekst (P) lub czyta, stosując przerzutnię (PP). Pracuje ze słownikiem symboli. Opisuje wersję malarską wiersza (P) lub tworzy wersję malarską wiersza (PP)

1

Kazimierz Wierzyński 100 metrów

Podmiot liryczny. Tematyka wiersza. Przerzutnia. Powtórzenie. Rym. Rym żeński i męski.

Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P). Rozpoznaje i nazywa osobę mówiącą w wierszu (P). Wie, jaki jest temat wiersza (P), lub określa temat wiersza (PP). Wyraża opinię o poezji (P) lub wyraża sąd o poezji (PP). Wie, na czym polega rym w wierszu (P). Zna różnicę między rymem żeńskim a męskim (P), podaje przykłady tych rymów w wierszu (PP).

Przekład intersemiotyczny. Analiza powtórzeń.

Adaptacja wiersza na obrazy filmowe
z uwzględnieniem ruchu. Wskazuje powtórzenie w tekście (P) lub nazywa podstawę porównania (PP)

1

Jan Twardowski 
Z bliska, Nie łabędzi śpiew, Święty Antoni, Pomału, Teoretyk, Obawa

Fraszka. Fraszki współczesne. Fraszkopisarze. Tematyka i forma.

Wie, że omawiane utwory są fraszkami i zna cechy fraszki (P), rozpoznaje jej odmiany (PP). Wypowiada się o poznanych fraszkach (P), w tym o ich języku (PP). Zna fraszki różnych poetów (P) lub porównuje fraszki różnych poetów (PP).

Tworzenie fraszki.

Układa fraszkę.

2

Zbigniew Herbert Dwie krople, Pan od przyrody

Historia w wierszu. Bohater i podmiot liryczny. Wiersz wolny. Środki poetyckiego obrazowania i ich funkcje.

Rozpoznaje i nazywa bohatera wiesza i osobę mówiącą w wierszu (P). Rozpoznaje uczucia (P) lub nazywa uczucia osoby mówiącej (PP). Wypowiada się na temat utworu (P), wskazuje jego najważniejsze fragmenty (PP), wyjaśnia zakończenie (PP). Zna cechy wiersza wolnego (P), charakteryzuje budowę takiego wiersza, przeciwstawia mu wiersz sylabiczny (PP). Wie, czym jest peryfraza (P), lub wyjaśnia, czym jest peryfraza (PP).

Tworzenie kroniki szkolnej. Pisanie monologu

Samodzielnie formułuje wrażenia czytelnicze, uzasadniając wypowiedź (P). Redaguje stronę
z kroniki szkolnej (P). Pisze wypowiedź skierowaną do bohatera wiersza (P).

2

Wisława Szymborska Niektórzy lubią poezję, Pochwała złego o sobie mniemania

Problematyka utworu. Ukształtowanie graficzne wiersza. Przenośnie. Ironia.

Wyszukuje wskazane fragmenty tekstu (P) lub wyjaśnia budowę wiersza (PP). Wie, kim jest autor wiersza (P), rozróżnia osobę mówiącą w wierszu od autora (PP) . Definiuje słowo poezja (P).

Posługiwanie się związkami frazeologicznymi
i wyrazami bliskoznacznymi. Praca ze słownikiem języka polskiego lub encyklopedią

Tworzy związki frazeologiczne wg wzoru (P) lub tworzy i stosuje związki frazeologiczne z wyrazem sumienie (W). Bogaci słownictwo bliskoznaczne (P) lub dobiera wyrazy bliskoznaczne (PP). Wypowiada się na temat wiersza (P) lub formułuje komentarz
do wiersza (PP).

1

Halina Poświatowska Jestem Julią, *** [zawsze kiedy chcą żyć krzyczą]

Aluzja literacka. Wyznanie liryczne. Liryka miłosna. Środki poetyckiego obrazowania tworzące nastrój. Znaczenie biografii poety.

Wskazuje obrazy poetyckie (P), wyjaśnia ich sens (PP). Wie, że wiersz zawiera aluzję do dramatu Szekspira (P), wykorzystuje tę wiedzę do interpretacji utworu (PP). Zestawia osobę mówiącą w wierszu
z autorką (P), wyjaśnia, dlaczego wiersz można traktować jak poetycką biografię (PP). Formułuje własny komentarz
do wiersza

Ćwiczenia leksykalne.

Czyta tekst (P), dokonując interpretacji (PP). Bogaci słownictwo nazywające przeżycia
i stany emocjonalne (P), sam podaje nazwy przeżyć i stanów emocjonalnych (PP).

1

Adam Zagajewski Szybki wiersz; Wzgórze

Bohater liryczny i jego stan ducha. Sytuacja liryczna. Obrazy poetyckie. Przenośnie.

Określa sytuację liryczną (P). Wypowiada się na temat wiersza (P), określa jego problematykę (PP). Porównuje wiersz z chorałem. Wypowiada się na temat obrazu (P)
lub porównuje świat przedstawiony na obrazie i w wierszu (PP). Wskazuje (P) lub charakteryzuje środki artystyczne wiersza 
i obrazu (PP).

Opis przeżyć wewnętrznych.

Bogaci słownictwo nazywające przeżycia
i stany emocjonalne (P) lub rozpoznaje i nazywa stany emocjonalne, wykorzystując cytaty (PP).

1

Czytać wiersze, mówić o wierszach (test)

Gatunki liryczne. Środki obrazowania poetyckiego. Nadawca i odbiorca w wierszu. Sytuacja liryczna. Typy liryki.

Rozróżnia poezję i prozę (P), wyjaśnia różnicę między językiem poezji
i prozy (PP). Zna cechy różnych gatunków lirycznych (P) lub rozpoznaje gatunki liryczne (PP). Interpretuje sens naddany poezji.

Wypowiedź i opinia na temat poezji

Wypowiada się na temat wiersza (P) lub wyraża swoją opinię o wierszu (PP).

1

Od Tespisa do Szekspira, czyli dzieciństwo i młodość teatru i dramatu

Teatr antyczny, teatr nowożytny (budynek, aktor, sztuka). Pojęcia związane z teatrem.

Zna słownictwo związane    z teatrem i początki teatru (P), wyjaśnia różnice między teatrem nowożytnym a teatrem greckim (PP).

Czytanie informacyjne

Używa słowa teatr
 w  różnych znaczeniach (P), wyjaśnia różne znaczenia słowa teatr (PP)

4

William Szekspir Romeo i Julia

Zdarzenia dramatyczne. Bohaterowie tragiczni. Tragizm. Cechy gatunkowe tragedii. Szekspir i dramat elżbietański. Dramat nowożytny

Rekonstruuje i wyjaśnia przebieg wydarzeń (P). Wypowiada się na temat bohaterów (P), wyjaśnia motywy ich działania (PP). Zna cechy tragizmu (P), wyjaśnia pojęcie tragizmu (PP). Wie, że omawiany utwór jest dramatem szekspirowskim (PP), wyjaśnia cechy dramatu szekspirowskiego (PP). Odróżnia dramat od innych rodzajów literackich (P), wyjaśnia, co odróżnia rodzaje literackie od siebie (PP).

Charakterystyka postaci. Redagowanie zaproszenia. Redagowanie pozdrowienia. Tytułowanie scen.

Charakteryzuje postacie dramatu (P) lub charakteryzuje postacie tragiczne (PP). Redaguje zaproszenie, pozdrowienie (P) lub redaguje zaproszenie, pozdrowienie, odnosząc informacje do tekstu tragedii (PP). Tytułuje sceny.

1

Dramat na scenie, czyli przedstawienie

Dramat a teatr. Tekst główny i poboczny. Znaki teatralne. Język teatru.

Wskazuje i wie, czym są didaskalia (P), wyjaśnia rolę didaskaliów (PP). Zna znaki teatralne (P) lub wyjaśnia, czym są znaki teatralne (PP). Wie, co składa się na język teatru (P), wyjaśnia, na czym polega język teatru (PP).

Czytanie informacyjne. Inscenizacja.

Wiąże termin inscenizacja z reżyserem i przedstawieniem.

1

Warsztaty teatralne -zestaw zadań

Tworzywo teatralne. Rola reżysera, aktora, scenografa, kompozytora. Próby: czytana, ruchowa, generalna.

Uczestniczy w przygotowaniach do inscenizacji (P), wybiera tekst do inscenizacji (PP). Odróżnia gest od mimiki (P), proponuje gest i mimikę (PP).

Dyskusja. Opis dekoracji. Projekt.

Zabiera głos na temat inscenizacji (P) lub dyskutuje na temat sposobu inscenizacji, uzasadniając swoje zdanie (PP). Opisuje dekoracje (P) lub projektuje dekoracje (PP).

2

Adam Mickiewicz Dziady cz. II

Geneza utworu. Wizja artystyczna obrzędu Dziadów. Postacie
i osoby fantastyczne. Problem winy i kary. Koncepcja człowieczeństwa. Postać i motyw Upiora

Czyta wskazane fragmenty tekstu (P), rozpoznaje i określa postacie bohaterów (PP). Wie, że w utworze występuje motyw Upiora (P), wyjaśnia, na czym polega motyw Upiora (PP). Wie, że motyw Upiora występuje
w literaturze i filmie (P), wylicza dzieła
z motywem Upiora (PP). Wie, że utwór jest dramatem (P), omawia cechy dramatu romantycznego (PP). Wie, że w utworze występuje motyw winy i kary (P), wyjaśnia motyw winy i kary (PP).

Przekład intersemiotyczny. Relacja. Funkcja motta. Wartościowanie.

Przygotowuje inscenizację (P), uczestniczy w pracach nad nią (PP). Opisuje obrzęd z zachowaniem realiów. Redaguje sprawozdanie, wprowadzając motto Szekspira. Ocenia bohaterów na podstawie cudzych wniosków (P) lub samodzielnie (PP).

1

Komedia, siostra tragedii

Rodzaje komizmu - uporządkowanie. Cechy komizmu.

Zna cechy tragedii i komedii (P), odróżnia tragedię od komedii (PP). Zna cechy komizmu (P), podaje i wyjaśnia przykłady komizmu (PP).

Objaśnienie pojęcia komizm.

Formułuje objaśnienie pojęcia komizm na podstawie artykułu (P) oraz wykorzystując własne obserwacje i przemyślenia (PP).

3

Aleksander Fredro Zemsta

Sytuacje komiczne. Papkin - postać komiczna. Komedia charakterów - bohaterowie. Intryga. Satyryczne przerysowanie.

Wyjaśnia tytuł. Charakteryzuje bohaterów (P), wyjaśnia cel ich działań (PP). Rozpoznaje (P) lub nazywa (PP) wady i zalety postaci. Zestawia bohaterów jako antagonistów (P) lub układa grupy postaci (PP). Zna słowo intryga (P), wyjaśnia na czym polega ona w komedii (PP). Wie, że utwór to komedia charakterów (P), wyjaśnia, czym jest komedia charakterów (PP). Wymienia typy komizmu (P), analizuje sceny pod względem komizmu (PP). Dostrzega (P) i wyjaśnia (PP) cechy satyryczne.

Ćwiczenia słownikowe. Recytacja.

Zapisuje związki frazeologiczne z wyrazem zemsta (P) lub je tworzy (PP). Recytuje fragmenty (P), wydobywając komizm językowy (PP).

1

Aleksander Fredro Autobiografia; Treść w okamgnieniu -czyli o streszczeniu

Prywatne zapiski a informacje encyklopedyczne.

Odróżnia tekst biograficzny od autobiografii (P), wyjaśnia, czym jest autobiografia (PP).

Czytanie informacyjne. Próba napisania komedii na podstawie streszczenia. Zasady (instrukcja) dobrego streszczenia.

Czyta tekst (P), wybierając informacje (PP). Formułuje zasady dobrego streszczenia, kierując się wskazówkami z tekstu (P), redaguje jednoaktówkę komediową (PP).

1

Wszystko jest teatrem?

Umowność sztuki teatralnej. Zasada „teatralizacji" świata.

Wskazuje (P) lub zestawia (PP) przykłady zjawisk spoza teatru, które zawierają jego elementy.

Definiowanie.

Czyta tekst (P), wybierając informacje. Układa definicję teatru jako widowiska.

1

Dramat i teatr -test

Tragedia. Komedia. Słownictwo związane
z teatrem i dramatem.

Zna cechy tragedii i komedii (P) lub wyjaśnia, czym są tragedia
i komedia (PP). Zna słownictwo teatralne (P) lub posługuje się słownictwem związanym    z teatrem (PP). Zna (P) lub wyjaśnia (PP) przenośne znaczenie słów związanych z teatrem
i dramatem.

Praca nad inscenizacją. Adaptacja tekstu fabularnego na tekst dramatyczny.

Kieruje inscenizacją. Przekształca zarys fabuły na tekst dramatyczny (P). Dokonuje adaptacji teatralnej tekstu epickiego (PP).

1

Mirosław Przylipiak Przyjechał pociąg z kinem...

Historia powstania filmu. Wynalazcy kina

Zna podstawowe fakty
z historii powstania filmu (P), opowiada o powstaniu filmu (PP). Wie, że twórcami kina byli bracia Lumiere (P), przytacza nazwiska innych wynalazców (PP).

Rysunek schematyczny. Notatka prasowa. Artykuł.

Tworzy rysunek schematyczny pomieszczenia zwanego camera obscura (P), wyjaśnia zachodzące w nim zjawiska (PP). Pisze notatkę prasową (P) lub artykuł (PP) na temat pierwszego pokazu filmowego.

1

Żywe obrazy zmieniają świat

Kino, film, telewizja. Rewolucja audiowizualna. Plakat filmowy.

Wypowiada się na temat przeczytanego tekstu (P) lub czytając, wybiera informacje (PP). Wie, co zawiera plakat filmowy (P) lub wyjaśnia, czym się charakteryzuje plakat filmowy (PP). Poznaje definicje pojęć: kino, film, telewizja (P) lub definiuje te pojęcia (PP). Wyjaśnia sformułowanie „rewolucji audiowizualnej" (P), posługuje się osią czasu, aby zilustrować to sformułowanie (PP)

Czytanie informacyjne. Projektowanie plakatu.

Tworzy tekst reklamowy na temat filmu (P), pisze kartkę   z poradnika (P), redaguje opinię
z uzasadnieniem (P). Projektuje plakat filmowy, naśladując wzór (P) lub samodzielnie (PP).

1

Jerzy Hoffman Ogniem i mieczem (fragment scenariusza)

Zestawienie fragmentu powieści i scenariusza. Scenariusz filmowy: wygląd, zawartość, przeznaczenie.

Wylicza cechy scenariusza (P) lub wyjaśnia, czym się charakteryzuje scenariusz (PP). Porównuje fragment scenariusza z odpowiednimi fragmentami literackiego pierwowzoru i wymienia różnice między nimi (P), uzasadnia te zmiany (PP). Wie, że zachodzą związki między scenariuszem
a tekstami literackimi (P), wyjaśnia te związki (PP).

Przekształcanie tekstu

Przekształca fragment powieści na scenariusz filmowy.

1

Roman Włodek Ze stronic na ekran, czyli
o adaptacji filmowej

Czytanie informacyjne. Etapy realizacji adaptacji filmowej. „Filmowość" powieści. Scenariusz. Scenopis.

Czyta tekst (P) lub czytając, wybiera informacje (PP). Wie, jakie są etapy adaptacji filmowej (P), podaje je we właściwej kolejności (PP). Przytacza przykłady różnych adaptacji filmowych (P), wyjaśnia pojęcie adaptacji filmowej (PP). Wie, na czym polega „filmowość" literatury (P), wyjaśnia to pojęcie (PP). Zna pojęcia scenariusz  i scenopis (P), wyjaśnia, czym się różnią (PP).

Instrukcja. Słownictwo filmowe. Komentarz.

Układa instrukcję dla filmowców. Redaguje komentarz, w którym proponuje obsadę aktorską (P), dodaje uzasadnienie swojej opinii (PP).

1

Filmowa sztuka opowiadania; Nie samo podpatrywanie świata

Czytanie informacyjne. Reguły twórczości filmowej. Film dokumentalny. Analiza fotosów filmowych. Film animowany.

Czyta wskazane fragmenty tekstu (P)
lub czytając, wybiera informacje (PP). Wie, czym charakteryzuje się film animowany, podaje przykłady takich filmów (P), odpowiada na pytanie, jakie potrzeby zaspakajają takie filmy (PP). Zna cechy filmu dokumentalnego (P), wyjaśnia, czym się różni od filmu fabularnego (PP).

1

W cyfrowym świecie

Czytanie informacyjne. Komunikacja globalna   i interaktywna.

Wymienia współczesne środki przekazu (P), rozróżnia kanał podawczy (dźwięk, obraz) (PP). Zna termin multimedialny (P) lub wyjaśnia ten termin (PP). Wylicza tylko korzyści (zagrożenia) Internetu (P) lub wylicza korzyści
i zagrożenia Internetu (PP).

Układanie słowniczka. Notatka w formie osi czasu.

Operuje słownictwem komputerowym (P), wyjaśnia pochodzenie niektórych terminów komputerowych (PP). Odwzorowuje (P) lub układa informacje na osi czasu (PP).

1

Porozmawiajmy o filmie (test)

Zna terminologię związaną z filmem (P), posługuje się tą terminologią (PP). Poznaje słownictwo bliskoznaczne dotyczące filmu (P), stosuje to słownictwo (PP). Stosuje słownictwo oceniające film (P).

Formułuje refleksje na temat filmu, stosując słownictwo filmoznawcze.

1

Gazeta w podręczniku

Czytanie informacyjne. Historia prasy. Gatunki prasowe. Elementy składowe gazety

Zna podstawowe terminy prasowe (tytuł, artykuł, kolumna, szpalta, rubryka) (P), wskazuje te elementy w gazecie (PP). Zna pojęcia związane z prasą (P) lub wyjaśnia, czym charakteryzuje się prasa, gazeta, czasopismo (PP). Zna przyczyny pojawienia się prasy (P), wyjaśnia przyczyny pojawienia się prasy (PP).

Opinia na temat prasy.

Formułuje refleksje na temat swojego odbioru prasy.

1

Stanisław Bortnowski   Być dziennikarzem

Czytanie informacyjne. Cechy dobrego dziennikarza. Wolność słowa
i odpowiedzialność za nie.

Poznaje słownictwo związane
z dziennikarstwem (P), rozpoznaje i nazywa cechy dobrego dziennikarza (PP).

Instrukcja. Wartościowanie.

Formułuje zasady dotyczące umiejętności dziennikarskich.

1

W informacji i artykule nie zapomnij o tytule! Gimnastyka umysłowa - czyli: jak zatytułować?

Rola tytułu. Rodzaje tytułów. Tytuł, nadtytuł, podtytuł.

Wypowiada się na temat tytułów prasowych (P), uzasadnia swoje zdanie             i analizuje język tytułów (budowę, części mowy) (PP).

Tytułowanie

Redaguje zapowiedzi. Wymyśla tytuł. Używa cudzysłowu. Tytułuje zapowiedzi.

1

Informacja - chleb powszedni dziennikarza i artykuł pierwszej potrzeby

Cechy dobrej informacji. Ocena. Manipulacja.

Zna pytania, na które powinien odpowiadać dobry tekst informacyjny (P), umieszcza te pytania na schemacie (PP). Odróżnia tekst informacyjny od oceniającego (P), wyjaśnia różnice między obiektywną informacją
a oceną (PP). Wie, co to jest manipulacja prasowa (P), podaje przykłady takiej manipulacji (PP).

Sztuka informowania.

Redaguje informację
o fotografiach.

1

Od wzmianki do sprawozdania -sztuka informowania

Wzmianka. Zapowiedź. Notatka. Sprawozdanie. Sylwetka.

Zna podstawowe gatunki prasowe (P), potrafi wskazać ich przykłady
w prasie (PP).

1

Warsztaty dziennikarskie -test

Wykonuje polecenia przy pomocy nauczyciela (P) lub według podanego wzoru (PP). Zna różne gatunki dziennikarskie (P), wyjaśnia, czym się charakteryzują (PP). Odróżnia informowanie od komentowania (P), wyjaśnia, czym jest komentowanie, a czym informowanie (PP).

Przeredagowanie tekstu

Skraca i rozszerza tekst. Redaguje notatkę
i sprawozdanie (P)
lub redaguje artykuł informacyjny i sylwetkę (PP)