W  czerwcu 2015r. miał miejsce drugi z  trzech zaplanowanych wyjazdów nauczycieli ZS

w Bielczy w ramach w programu Erasmus+ „Mobilność kadry edukacji szkolnej” .

Tym razem na  dwutygodniowe szkolenie w Richard Language College w Bournemouth wyjechała nauczycielka języka angielskiego Katarzyna Chamioło oraz dyrektor szkoły Renata Woda, która oprócz tygodniowego szkolenia językowo- metodycznego w w/w szkole miała okazję przyjrzeć się metodom nauczania i zarządzania w  The Bishop of Winchester Academy. Obserwacja brytyjskiego systemu edukacji pozwoliła dyrektorowi na  porównanie systemu edukacji, usprawnienie procesów zachodzących w szkole, lepsze zarządzanie kadrą i pełniejsze wykorzystanie możliwości programu Erasmus+.

Nauczycielka języka angielskiego, pani Katarzyna Chamioło, uczestniczyła w szkoleniu metodyczno – językowym w Richard Language College. Szkolenie podzielono na dwa moduły. W obu modułach poranne zajęcia koncentrowały się na doskonaleniu umiejętności językowych i odbywały się w międzynarodowej grupie, w której skład wchodzili głównie nauczyciele z Polski, Francji, Włoch oraz z Niemiec. Popołudniowe zajęcia miały na celu wzbogacenie warsztatu metodycznego anglistów.

Pierwszy moduł dotyczył metod rozwijania u uczniów wszystkich sprawności językowych sprawdzanych podczas egzaminów zewnętrznych, takich jak egzamin gimnazjalny czy sprawdzian szóstoklasisty. Podczas cyklu szkoleń bardzo wiele czasu poświęcono metodom nauczania nowych słówek, co przysparza uczniom najwięcej trudności w trakcie nauki języka obcego. Uczestnicy szkolenia mieli również okazję poznać innowacyjne interaktywne metody i ćwiczenia, które sprawiają, iż każda lekcja języka staję się dla ucznia niezwykłą przygodą oraz dobrą zabawą.

Głównym celem drugiego modułu było uatrakcyjnienie lekcji poprzez jej wzbogacenie o takie elementy jak piosenki, gry w parach czy grupach, odgrywanie ról oraz wykorzystanie filmów anglojęzycznych. Nauczyciele poznali wiele skutecznych metod motywowania uczniów do nauki języka obcego oraz sposobów efektywnej pracy w zdywersyfikowanym środowisku edukacyjnym.

Ponadto, pani Katarzyna Chamioło miała okazję obserwacji i prowadzenia lekcji języka angielskiego w dwóch grupach: na poziomie podstawowym oraz zaawansowanym. Nauczanie w międzynarodowej grupie, gdzie każdy uczeń posługuje się innym językiem ojczystym oraz wywodzi się z odmiennej kultury, było niezwykle cennym doświadczeniem i pozwoliło anglistce spojrzeć na proces nauczania z całkowicie nowej perspektywy. Niewątpliwie wszystkie metody, umiejętności oraz rady zdobyte podczas pobytu w Richard Language College staną się dla pani Katarzyny Chamioło inspiracją do modyfikowania warsztatu metodycznego i poszukiwania nowych, kreatywnych rozwiązań w nauczaniu języka obcego.

System oświaty w Wielkiej Brytanii w dużej mierze różni się od systemu polskiego. Odmienność dotyczy przede wszystkim systemów nauczania, wyposażenia placówek edukacyjnych i czasu pracy szkoły.

Szkolnictwo jest obowiązkowe dla dzieci od 5 do 16 roku życia. Dla każdego dziecka zamieszkałego w Wielkiej Brytanii edukacja jest bezpłatna do 19 roku życia. W Anglii oraz w Walii większość władz lokalnych przyjmuje dzieci do szkoły na początku semestru w którym dziecko ukończy 5 lat. W związku z tym, że w niektórych szkołach dzieci mogą rozpoczynać naukę tylko we wrześniu, w zależności kiedy przypada ich miesiąc urodzenia, mogą rozpocząć krótko po swoich czwartych urodzinach. Jednakże dziecko nie jest zobowiązane uczęszczać do szkoły aż do semestru, który wypada po semestrze w którym kończy ono 5 lat. Rok szkolny w Wielkiej Brytanii dzieli się na trzy semestry. Dzieci uczęszczają do szkoły podstawowej (Primary School) w wieku 4-11 lat, a potem przechodzą do szkoły średniej (Secondary School) w wieku 11-16 lat . Uczniowie, którzy chcą kontynuować naukę mogą to robić w rozmaitych instytucjach (liceach, koledżach czy szkołach zawodowych).

Szkoła – którą odwiedził dyrektor- posiada doskonałe warunki materialne, kadrowe i organizacyjne. Dysponuje prospektami zawierającymi informacje o kadrze pedagogicznej, programie nauczania, materiałach edukacyjnych, wynikach testów ogólnokrajowych lub opiniach inspektorów odwiedzających szkołę. Posiada opracowany przez siebie planer szkolny, który nie tylko zawiera podstawowe informacje dotyczące danego roku szkolnego, ale jest również  miejscem do wpisywania uwag i korespondencji z rodzicami. Materiał szkolny jak podręczniki, zeszyty, materiały na plastykę czy prace techniczne, fotokopie, itp. są  zapewniane przez szkołę i są przez nią opłacane. Dość powiedzieć, że The Bishop of Winchester Academy posiada bogato wyposażone pracownie i pomoce naukowe, od  wysokiej klasy tablic interaktywnych w każdej pracowni/ klasie , przez instrumenty muzyczne, laboratoria, pracownie fotograficzne, na piecu do wypalania gliny skończywszy. Uczniowie nie zabierają ze sobą do domu podręczników lub zeszytów, chyba że używane są one do pracy domowej. Dzień nauki w szkole rozpoczyna się na ogół około 9:00, a kończy o 15:00 lub 16:00. O organizacji czasu w ciągu dnia decyduje szkoła.

W większości szkół w Anglii dzieci noszą mundurki. Mogą one być proste (biała koszulka i ciemne spodnie lub spódnica) lub składać się z bardziej specyficznych części garderoby. To zarząd szkoły decyduje o charakterze ubioru a dyrekcja i personel szkolny są odpowiedzialni za dopilnowanie, aby wymóg noszenia mundurków był przestrzegany przez uczniów. W The Bishop of Winchester Academy  istnieje zwyczaj ,że nauczyciele witają wchodzących do szkoły uczniów, przy okazji sprawdzając ubiór. Kodeks ubioru dotyczy nie tylko mundurka, ale i np. dozwolonej biżuterii czy fryzury. Mundurek obejmuje tez strój na WF, najczęściej podkoszulek z logo szkoły, krótkie spodenki oraz tenisówki. Nie powinien on być na tyle kosztowny, aby jego cena uniemożliwiała rodzicom wysłanie dziecka do wybranej szkoły. Zarząd musi skonsultować z rodzicami zmiany w regulaminowym ubiorze szkolnym.

W angielskiej szkole obecność jest ściśle monitorowana. Jeżeli dziecko jest chore i musi zostać w domu, rodzic zobowiązany jest powiadomić szkołę (najczęściej robi się to telefonicznie) na początku dnia. Wyjazdy, wakacje w trakcie roku szkolnego zazwyczaj nie są akceptowane. Szkoły (według ich uznania) mogą zezwolić na nieobecność do 10 dni w roku, jeżeli uznają że edukacja dziecka na tym nie ucierpi.

Dzieci uczą się według krajowego programu nauczania (National Curriculum), który wyznacza czego dziecko będzie się uczyć w kluczowych etapach (key stages) nauki. Wszystkie dzieci od 5 do 16 roku życia muszą być uczone według krajowego programu nauczania jeżeli uczęszczają do szkoły państwowej (w tym wyznaniowych). Dzieci z potrzebami specjalnymi mogą iść indywidualnym tokiem nauczania.

Obowiązkowe przedmioty krajowego programu szkolnego są takie same dla etapów 1 i 2 (key stage 1 i key stage 2): angielski (umiejętność czytania i pisania),matematyka (nauka liczenia),nauki ścisłe ,wychowanie techniczne, informatyka ,historia, geografia plastyka, muzyka, WF. Dzięki  ogromnej życzliwości i otwartości dyrekcji oraz nauczyciela- opiekuna dyrektor szkoły mogła obserwować w/w zajęcia na różnych etapach. Metody nauczania stosowane na obserwowanych zajęciach były różnorodne, zarówno z kategorii metod podawczych: pogadanka, element wykładu ilustrowanego prezentacją multimedialną jak i aktywizujące uczniów: metoda laboratoryjna (wykonywanie pomiarów i obserwacji, prostych doświadczeń), czy też problemowa (rozwiązywanie problemów badawczych w oparciu o doświadczenie lub o materiał źródłowy: fragment rozdziału z podręcznika, schemat itp.). Najczęściej stosowaną przez nauczycieli metodą była pogadanka. Tok lekcji nie różnił się istotnie od zajęć prowadzonych w Polsce – lekcje rozpoczynały się w większości przypadków od przypomnienia treści lekcji poprzedniej, następnie odbywało się wprowadzenie do tematu, po czym uczniowie realizowali ćwiczenie w formie obserwacji, pracy z tekstem źródłowym, doświadczenia.  Często opierano się na kartach pracy, udzielając uczniom szczegółowej instrukcji, dbano o właściwe gospodarowanie czasem, stosowano elementy oceniania kształtującego.

Uczniowie wiele czynności wykonywali w zespołach zadaniowych, rozwijając przy tym podstawowe kompetencje komunikacji interpersonalnej czy planowania oraz kształtując odpowiedzialność za wykonanie zadania. Nauczyciele prowadzili zajęcia w sposób naturalny, w widoczny sposób wynikający z ustalonej kolejności tematów.

Szkoły w Wielkiej Brytanii są wielokulturowe i jest tam duże zróżnicowanie etniczne, narodowe  czy religijne. Podobnie sytuacja wygląda w szkole, którą odwiedził dyrektor. Miał możliwość rozmawiać nie tylko z nauczycielami, pracownikami szkoły, ale również z uczniami, którzy byli bardzo otwarci wobec obserwatora lekcji, życzliwie proponowali udział w ćwiczeniach, chętnie odpowiadali na pytania dotyczące ich zainteresowań i lekcji  w szkole.

Po powrocie dyrektor szkoły podzieliła się zdobytym doświadczeniem na zebraniu z pracownikami szkoły oraz dyrektorami zaprzyjaźnionych szkół, dyskutowano jakie praktyki stosowane w angielskiej szkole można przenieść na grunt bielecki, uwzględniając oczywiście możliwości materialne i organizacyjne szkoły. Dobrym początkiem będzie wprowadzenie innowacji: Uczymy się świata przez język angielski – metoda CLIL w edukacji wczesnoszkolnej.