Wymagania na poszczególne oceny

konieczne

podstawowe

rozszerzające

dopełniające

dopuszczający

dostateczny

dobry

bardzo dobry

I

2

3

4

Rozdział I. Pierwsze spotkania z fizyką

Uczeń:

Uczeń:

Uczeń:

• samodzielnie projektuje tabelę pomiarową,

np. do pomiaru długości ławki, pomiaru czasu

pokonywania pewnego odcinka drogi

• przeprowadza proste doświadczenia, które

sam zaplanował

• wyciąga wnioski z przeprowadzonych

doświadczeń

• potrafi oszacować wyniki pomiaru

• wykonuje pomiary, stosując różne metody

pomiaru

• opisuje siłę jako wielkość wektorową

• demonstruje równoważenie się sił mających

ten sam kierunek

• wykonuje w zespole kilkuosobowym

zaprojektowane doświadczenie

demonstrujące dodawanie sił o różnych

kierunkach

• demonstruje skutki bezwładności ciał

Uczeń:

• potrafi tak zaplanować pomiar, aby zmierzyć

wielkości mniejsze od dokładności

posiadanego przyrządu pomiarowego

• rozkłada siłę na składowe

• graficznie dodaje siły o różnych kierunkach

• projektuje doświadczenie demonstrujące

dodawanie sił o różnych kierunkach

• demonstruje równoważenie się sił mających różne kierunki

• stosuje zasady higieny i bezpieczeństwa

w pracowni fizycznej

• stwierdza, że podstawą eksperymentów

fizycznych są pomiary

• wymienia podstawowe przyrządy służące

do pomiaru wielkości fizycznych

• zapisuje wyniki pomiarów w tabeli

• rozróżnia pojęcia: wielkość fizyczna

i jednostka wielkości fizycznej

• stwierdza, że każdy pomiar obarczony jest

niepewnością

• oblicza wartość średnią wykonanych

pomiarów

• stosuje jednostkę siły, którą jest niuton (1 N)

• potrafi wyobrazić sobie siłę o wartości 1 N

• posługuje się siłomierzem

• podaje treść pierwszej zasady dynamiki

Newtona

• omawia na przykładach, jak fizycy poznają

świat

• objaśnia na przykładach, po co nam fizyka

• selekcjonuje informacje uzyskane z różnych

źródeł, np. na lekcji, z podręcznika,

z literatury popularnonaukowej, Internetu

• wyjaśnia, że pomiar polega na porównaniu

wielkości mierzonej ze wzorcem

• zapisuje wynik pomiaru z niepewnością

pomiaru

• projektuje tabelę pomiarową pod kierunkiem nauczyciela

• przelicza jednostki czasu i długości

• szacuje rząd wielkości spodziewanego

wyniku i wybiera właściwe przyrządy

pomiarowe (np. do pomiaru długości)

• wyjaśnia, dlaczego wszyscy posługujemy się

jednym układem jednostek — układem SI

• używa ze zrozumieniem przedrostków,

np. mili-, mikro-, kilo- itp.

• projektuje proste doświadczenia dotyczące

np. pomiaru długości

• wykonuje schematyczny rysunek obrazujący

układ doświadczalny

• zapisuje wynik obliczeń jako przybliżony

z dokładnością do 2–3 cyfr znaczących

• definiuje siłę jako miarę działania jednego

ciała na drugie

• podaje przykłady działania sił i rozpoznaje je

w różnych sytuacjach praktycznych

I

2

3

4

• wyznacza siłę wypadkową

• określa warunki, w których siły

się równoważą

• wyjaśnia, od czego zależy bezwładność ciała

Rozdział II. Ciała w ruchu

Uczeń:

Uczeń:

Uczeń:

Uczeń:

• omawia, na czym polega ruch ciała

• rozróżnia pojęcia: droga i odległość

• stosuje jednostki drogi i czasu

• określa, o czym informuje nas prędkość

• wymienia jednostki prędkości

• opisuje ruch jednostajny prostoliniowy

• wymienia właściwe przyrządy pomiarowe

• mierzy, np. krokami, drogę, którą zamierza

przebyć

• mierzy czas, w jakim przebywa zaplanowany

odcinek drogi

• stosuje pojęcie prędkości średniej

• podaje jednostkę prędkości średniej

• wyjaśnia, jaką prędkość wskazują drogowe

znaki nakazu ograniczenia prędkości

• określa przyspieszenie

• stosuje jednostkę przyspieszenia

• wyjaśnia, co oznacza przyspieszenie równe

np.

• rozróżnia wielkości dane i szukane

• wymienia przykłady ruchu jednostajnie

opóźnionego i ruchu jednostajnie

przyspieszonego

• opisuje wybrane układy odniesienia

• wyjaśnia, na czym polega względność ruchu

• szkicuje wykres zależności drogi od czasu

na podstawie opisu słownego

• wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje

czynniki istotne i nieistotne dla wyniku

doświadczenia

• posługuje się wzorem na drogę w ruchu

jednostajnym prostoliniowym

• szkicuje wykres zależności prędkości

od czasu w ruchu jednostajnym na podstawie

opisu słownego

• rozwiązuje proste zadania obliczeniowe

związane z ruchem

• zapisuje wyniki pomiarów w tabeli

• odczytuje z wykresu wartości prędkości

w poszczególnych chwilach

• oblicza drogę przebytą przez ciało

• rysuje wykres zależności drogi od czasu

w ruchu jednostajnym prostoliniowym

na podstawie danych z tabeli

• przelicza jednostki prędkości

• zapisuje wynik obliczenia w przybliżeniu

(z dokładnością do 2–3 cyfr znaczących)

• wyznacza prędkość, z jaką się porusza, idąc

lub biegnąc, i wynik zaokrągla do 2–3 cyfr

znaczących

• szacuje długość przebywanej drogi na

podstawie liczby kroków potrzebnych do jej

przebycia

• oblicza prędkość średnią

• wyjaśnia sens fizyczny przyspieszenia

• odczytuje z wykresu wartości prędkości

w poszczególnych chwilach

• opisuje jakościowo ruch jednostajnie

opóźniony

• opisuje, analizując wykres zależności

prędkości od czasu, czy prędkość ciała

rośnie, czy maleje

• odczytuje dane zawarte na wykresach

opisujących ruch

• rysuje wykres zależności drogi od czasu

w ruchu jednostajnym prostoliniowym

• wykonuje doświadczenia w zespole

• szkicuje wykres zależności prędkości od

czasu w ruchu jednostajnym

• stosuje wzory na drogę, prędkość i czas

• rozwiązuje trudniejsze zadania obliczeniowe

dotyczące ruchu jednostajnego

• rozwiązuje zadania nieobliczeniowe

dotyczące ruchu jednostajnego

• przewiduje, jaki będzie czas jego ruchu

na wyznaczonym odcinku drogi, gdy jego

prędkość wzrośnie: 2, 3 i więcej razy

• przewiduje, jaki będzie czas jego ruchu

na wyznaczonym odcinku drogi, gdy jego

prędkość zmaleje: 2, 3 i więcej razy

• wyjaśnia, od czego zależy niepewność

pomiaru drogi i czasu

• sporządza wykres na podstawie danych

zawartych w tabeli

• analizuje wykres i rozpoznaje, czy opisana

zależność jest rosnąca, czy malejąca

• opisuje prędkość jako wielkość wektorową

• projektuje i wykonuje doświadczenie

pozwalające badać ruch jednostajny

prostoliniowy

• rysuje wykres zależności prędkości od czasu

w ruchu jednostajnym na podstawie danych

z doświadczeń

• analizuje wykresy zależności prędkości

od czasu i drogi od czasu dla różnych ciał

poruszających się ruchem jednostajnym

• oblicza prędkość ciała względem innych ciał,

np. prędkość pasażera w jadącym pociągu

• oblicza prędkość względem różnych układów

odniesienia

• demonstruje, na czym polega ruch

jednostajnie przyspieszony

• rysuje, na podstawie wyników pomiaru

przedstawionych w tabeli, wykres zależności

prędkości ciała od czasu w ruchu jednostajnie

przyspieszonym

• opisuje, analizując wykres zależności

prędkości od czasu, czy prędkość ciała rośnie

szybciej, czy wolniej

• oblicza prędkość końcową w ruchu

prostoliniowym jednostajnie przyspieszonym

• rozwiązuje zadania obliczeniowe dla ruchu

jednostajnie opóźnionego

• projektuje doświadczenie pozwalające badać

zależność przebytej przez ciało drogi od

czasu w ruchu jednostajnie przyspieszonym

• wykonuje wykres zależności drogi od czasu

w ruchu jednostajnie przyspieszonym na

podstawie danych doświadczalnych

I

2

3

4

• odczytuje dane zawarte na wykresach

• wyjaśnia, dlaczego wykres zależności drogi

opisujących ruch

od czasu w ruchu jednostajnie

przyspieszonym nie jest linią prostą

• rozwiązuje trudniejsze zadania rachunkowe

na podstawie analizy wykresu

Rozdział III. Siła wpływa na ruch

Uczeń:

• omawia zależność przyspieszenia od siły

działającej na ciało

• opisuje zależność przyspieszenia od masy

ciała (stwierdza, że łatwiej poruszyć

lub zatrzymać ciało o mniejszej masie)

• współpracuje z innymi członkami zespołu

podczas wykonywania doświadczenia

• opisuje ruch ciał na podstawie drugiej zasady

dynamiki Newtona

• podaje definicję niutona

• stosuje jednostki masy i siły ciężkości

• używa pojęcia przyspieszenie grawitacyjne

• podaje treść trzeciej zasady dynamiki

• opisuje wzajemne oddziaływanie ciał,

posługując się trzecią zasadą dynamiki

Newtona

Uczeń:

• podaje przykłady zjawisk będących skutkiem

działania siły

• wyjaśnia, że pod wpływem stałej siły ciało

porusza się ruchem jednostajnie

przyspieszonym

• projektuje pod kierunkiem nauczyciela tabelę

pomiarową do zapisywania wyników

pomiarów

• wnioskuje, jak zmienia się siła, gdy

przyspieszenie zmniejszy się: 2, 3 i więcej

razy

• wnioskuje, jak zmienia się siła, gdy

przyspieszenie wzrośnie: 2, 3 i więcej razy

• wnioskuje o masie ciała, gdy pod wpływem

danej siły przyspieszenie wzrośnie: 2, 3

i więcej razy

• wnioskuje o masie ciała, gdy pod wpływem

danej siły przyspieszenie zmniejszy się: 2, 3

i więcej razy

• analizuje zachowanie się ciał na podstawie

drugiej zasady dynamiki

• rozróżnia pojęcia: masa i siła ciężkości

• posługuje się pojęciem siły ciężkości

• oblicza siłę ciężkości działającą na ciało na

Ziemi

• wymienia przykłady ciał oddziałujących na

siebie

• podaje przykłady oporu stawianego ciałom

poruszającym się w różnych ośrodkach

• wskazuje przyczyny oporów ruchu

• rozróżnia pojęcia: tarcie statyczne i tarcie

kinetyczne

• wymienia pozytywne i negatywne skutki tarcia

Uczeń:

• planuje doświadczenie pozwalające badać

zależność przyspieszenia od działającej siły

• wykonuje doświadczenia w zespole

• wskazuje czynniki istotne i nieistotne

dla przebiegu doświadczenia

• analizuje wyniki pomiarów i je interpretuje

• oblicza przyspieszenie ciała, korzystając

z drugiej zasady dynamiki

• rozwiązuje trudniejsze zadania, korzystając

z drugiej zasady dynamiki

• oblicza siłę ciężkości działającą na ciało

znajdujące się np. na Księżycu

• formułuje wnioski z obserwacji spadających

ciał

• wymienia, jakie warunki muszą być  spełnione, aby ciało spadało swobodnie

• podaje sposób pomiaru sił wzajemnego

oddziaływania ciał

• rysuje siły wzajemnego oddziaływania ciał

w prostych przypadkach, np. ciało leżące

na stole, ciało wiszące na lince

• opisuje, jak zmierzyć siłę tarcia statycznego

• omawia sposób badania, od czego zależy

tarcie

• uzasadnia, dlaczego przewracamy się,

gdy autobus, którym jedziemy, nagle rusza

lub się zatrzymuje

• wyjaśnia przyczynę powstawania siły

odśrodkowej jako siły pozornej

Uczeń:

• rysuje wykres zależności przyspieszenia ciała

od siły

• planuje doświadczenie pozwalające badać

zależność przyspieszenia od działającej siły

• planuje doświadczenie pozwalające badać

zależność przyspieszenia od masy ciała

• formułuje hipotezę badawczą

• bada doświadczalnie zależność przyspieszenia

od masy ciała

• porównuje sformułowane wyniki

z postawionymi hipotezami

• rozwiązuje zadania, w których trzeba

obliczyć siłę wypadkową, korzystając

z drugiej zasady dynamiki

• wyjaśnia, od czego zależy siła ciężkości

działająca na ciało znajdujące

się na powierzchni Ziemi

• omawia zasadę działania wagi

• wyjaśnia, dlaczego spadek swobodny ciał jest

ruchem jednostajnie przyspieszonym

• planuje i wykonuje doświadczenie dotyczące

pomiaru tarcia statycznego i dynamicznego

• rysuje siły działające na ciała

w skomplikowanych sytuacjach, np. ciało

leżące na powierzchni równi, ciało wiszące

na lince i odchylone o pewien kąt

• wyjaśnia zjawisko odrzutu, posługując

się trzecią zasadą dynamiki

• uzasadnia, dlaczego siły bezwładności są

siłami pozornymi

• omawia przykłady zjawisk, które możemy

wyjaśnić za pomocą bezwładności ciał